H. (Herman) Vermeer

Description
OVER PLUS ULTRA
* Bijdrage leveren aan een actievere positie van het Nederlandse bedrijfsleven in de EU.
* Meer samenhang organiseren van de Nederlandse overheid en het Nederlandse bedrijfsleven, om op die manier de kansen voor werkgelegenheid groter te maken.
* Zorgen voor een eerlijke concurrentiepositie van het Nederlandse bedrijfsleven in de EU.
* Kansen ontwikkelen uit de mogelijkheden die de EU biedt voor het Nederlandse bedrijfsleven.

PORTRET VAN HERMAN VERMEER

Zijn thuis is Flevoland. Hij woont met zijn gezin op hun eigen akkerbouwbedrijf (landbouw) van 70 ha mooie lichte klei, waar o.a. de aardappelen, uien en wortelen groeien. Verder heeft hij met een aantal collega agrarische ondernemers een windturbinepark ontwikkeld, waar zo’n 18 miljoen kilowatt uur/ jaar geproduceerd wordt. De boerderij heeft zich ontwikkeld tot een gecertificeerde onderneming, waar voedsel veilig geproduceerd wordt.

Hij is sinds zijn terugkeer in 1981 uit Irak, waar hij een jaar gewoond en gewerkt heeft, actief in de (liberale) politiek. Als landelijk voorzitter van de J.O.V.D. wist hij eigen politieke ruimte en vrijheid te creëren in het liberale speelveld, t.o.v. de VVD, maar ook D66.

Bij de oprichting van de nieuwe provincie Flevoland, in 1985, werd hij gelijk lid van Provinciale Staten. Dat bleef hij tot en met voorjaar 2002, met een onderbreking van ’87-’91. Beleidsbeïnvloeding had hij vooral op het windmolenbeleid en de visie plattelandsontwikkeling. Daarnaast sprak hij graag mee over kansenontwikkeling van startende ondernemers. Hoe kun je nieuwe kansen en ideeën aanjagen, concreter en praktischer maken.

Bij zijn reis door het politieke leven kwam hij in het najaar van 2001 tussentijds in het Europees Parlement. Uit de mogelijkheden van de verschillende werkvelden koos hij bewust Transport& Toerisme, Regionaal Beleid en Visserij.

Op het gebied van visserij heeft Herman zich sterk gemaakt voor een realistisch beleid, dwz gebalanceerd tussen economie en ecologie. Met voldoende overlevingskans werken aan een duurzaam visserijbeleid. Op de bres voor de garnalenvissers, een betere quotum toewijzingen voor de Schol en Tong en ontwikkelen van beleid, gericht op terugdringing van visbijvangsten.

Bij Regionaal Beleid zat Herman op de zeer praktische toer. Hoe krijg je nuttige projecten op tafel, vooral voor nieuwe lidstaten, maar ook voor de oude 15 EU landen, die met EU fondsen meegefinancierd worden, zodat regionale economieën aangejaagd worden om daarna zelf door te groeien. Vooral Nederland blijkt een lastige structuur te hebben. Rijksoverheid en Middenbestuur werken niet met dezelfde agenda en hebben niet tegelijkertijd haar cofinancieringsmiddelen altijd beschikbaar. Hierdoor blijven er teveel middelen in de Brusselse pot zitten.

De nadruk is duidelijk komen te liggen op Transport, oftewel bereikbaarheid. Door de manier van werken heeft Herman een groot netwerk opgebouwd en een flinke bijdrage kunnen leveren aan uitvoerbare en nuttige wetgeving. In de luchtvaartsector betekent dat onderwerpen rondom Safety en Security naast ‘Level playingfield’.

Bij Transport over de weg gaat het om Europees gelijke infrastructuurheffing, bereikbaarheid en vooral veiligheid. Dit laatste is door Herman duidelijk aangepakt, waardoor er o.a. bij de kwalificaties voor auto’s, nu ook EuroNCap sterren zichtbaar zijn voor de veiligheid naar zwakke weggebruikers (lees fietsers en voetgangers). Ook de inbreng bij de dossiers over de rijbewijzen en vrachtauto-opleidingen was zeer relevant.

Op het gebied van spoor waren vooral de veiligheid, efficiëntie en bereikbaarheid de thema’s waar de bijdrage van Herman onderscheidend was. Werken aan 1 systematiek, die in alle landen hetzelfde toegepast zal moeten worden. Maritieme zaken zijn bijna verworden tot prioriteit, vanwege de onderschatte mogelijkheden als betrouwbaar alternatief voor vervoer per spoor of over de weg. Europese en vervolgens Internationale standaarden en gelijke regels vergroten de veiligheid en efficiëntie van deze vorm van transport. De oceaan, de havens en de rivieren en kanalen moeten op elkaar afgestemd zijn.

Herman’s concrete benadering zorgde ook voor vijanden onder de havenvakbonden als het gaat om afspraken en concurrentie in en tussen de havens. Het grootste verschil was te vinden in de uitgangspunten. De bonden wilden de arbeidsplaatsen van hun leden beschermen, Herman wilde juist de kwaliteit en arbeidsomstandigheden borgen, maar wel markt toelaten bij de wekzaamheden aan de kades en op de schepen.

De opgedane ervaringen en opgebouwde netwerken wil Herman gebruiken om aan dezelfde en andere thema’s en projecten zijn waarde toe te voegen. Hij is in staat processen te beheersen, te versnellen en vooral te communiceren.